O wartościach kaszy jaglanej napisano już wiele. Działa dobroczynnie na cały organizm i zalecana jest w wielu kuracjach oczyszczających i odkwaszających organizm. Docenia ją zarówno Tradycyjna Medycyna Chińska jak i polscy naturopaci. Kasza jaglana wzmacnia i regeneruje, poprawia krążenie i przemianę materii, oczyszcza jelita, likwiduje stany zapalne, łagodzi objawy alergii, pomaga przy reumatyzmie, zapobiega osteoporozie, no i pozytywnie wpływa na urodę;). Można ją przyrządzać na wiele różnych sposobów zarówno na słodko, jak i na wytrawnie. W moim domu gości ostatnio w postaci szarlotki (szarlotka była zawsze u nas ulubionym ciastem) w wersji light, z małą ilością cukru,  bez glutenu i jajek a więc mogą sobie na nią pozwolić (od czasu do czasu;)) osoby odchudzające się, nie tolerujące glutenu a także uczulone na jajka. Przepis pochodzi  z bloga olgasmile.com (ilość cukru i mąki dostosowałam do moich kubków smakowych).

Szarlotka jaglana

Ciasto „kaszowe”:
4 szklanki ugotowanej kaszy jaglanej
1/3 szklanki mąki kukurydzianej
1 czubata łyżka skrobi kukurydzianej lub ziemniaczanej
1/3 szklanki cukru trzcinowego
½ szklanki wiórków kokosowych
1 banan
około 50 g oleju kokosowego lub masła
2 łyżki cukru do posypania na wierzch ciasta
½ łyżeczki cynamonu

Nadzienie:
1 ½ kg jabłek
4 łyżki soku z cytryny
2 łyżki skrobi kukurydzianej
½ łyżeczki cynamonu

Ugotowaną kaszkę jaglaną (1szklankę wypłukanej kaszy zalać wrzącą wodą,  w proporcji na jedną część kaszy 3 części wody, gotować na małym ogniu nie mieszając, ew. uzupełniając niewielką ilością wody) wymieszać z mąką, skrobią, wiórkami kokosowymi, cukrem i rozgniecionym bananem.

Jabłka umyte i obrane zetrzeć na tarce jarzynowej (duże oczka), skropić sokiem z cytryny i wymieszać ze skrobią kukurydzianą i cynamonem. Gdyby jabłka były zbyt kwaśne można dodać 2 łyżki cukru trzcinowego.

Na wysmarowaną masłem tortownicę wyłożyć 2/3 kaszy i lekko ugnieść. Na warstwę kaszowego „ciasta” wyłożyć starte na tarce jabłka. Pozostałą  część 1/3 kaszy ułożyć na wierzchu „szarlotki”. Piec ok. 60 min. w 170 °C.
10 min przed końcem pieczenia położyć wiórki masła, posypać 2 łyżkami cukru i cynamonem.

Wreszcie coś pysznego i my osoby z „lekką” nadwagą  możemy się delektować bez wyrzutów sumienia ;).

szarlotka jaglana

Wino z liści brzozowych – jeszcze jeden sposób na osłabienie wiosenne

brzoza

Mamy koniec maja – to ostatni dzwonek, żeby pozyskać liście brzozy. W kwietniu i maju  liście mają najwięcej substancji leczniczych. Liście brzozy działają moczopędnie i odtruwająco. Zebrane liście można ususzyć w ciemnym, przewiewnym miejscu, rozłożone cienką warstwą na papierze. Napar i wyciąg z liści może być stosowany w skazie moczanowej, w przewlekłych schorzeniach i infekcjach nerek i pęcherza, kamicy nerkowej, w obrzękach pochodzenia nerkowego lub sercowego, w chorobie gośćcowej. Stosowany zewnętrznie w postaci okładów a także do przemywań pomaga w trądziku młodzieńczym, zapaleniu łojotokowym skóry, łuszczycy. Z liści brzozowych możemy przygotować smaczne, lecznicze winko.

WINO Z LIŚCI BRZOZOWYCH

szklanka świeżych młodych liści brzozy
pęczek natki pietruszki
1 litr wytrawnego wina gronowego
szklanka miodu

Listki i natkę delikatnie płuczemy, wkładamy do garnka i doprowadzamy do wrzenia. Gotujemy na maleńkim ogniu przez 15 min. zestawiamy z ognia i pozostawiamy pod przykryciem ok. 3 godziny. Przecedzamy i dodajemy miód. Podgrzewamy do temperatury ok. 30°C aż miód się rozpuści i przelewamy do butelek. Przechowujemy w ciemnym miejscu. Pijemy po pół szklanki 3 razy dziennie przed posiłkami.

Wino przepłukuje nerki i oczyszcza cały organizm.

brzoza

Nadeszła wiosna a wraz z wiosną przyszła ochota na robienie porządków, również w ogrodzie. Po pracy w ogrodzie nie ma jednak czasu i ochoty na długie pitraszenie. Marzy się nam  wtedy jakieś danie jednogarnkowe, nie wymagające zbyt dużo zachodu, taki jakiś eintopf; zdrowy, smaczny i rozgrzewający. Mając trochę ulubionych warzyw, przypraw i ziół można stworzyć szybko wzmacniające danie.

CURRY Z WARZYW
(porcja dla 4. wygłodniałych osób w zimny, kwietniowy dzień, po ciężkiej pracy w ogrodzie ;))

dynia piżmowa
 papryka czerwona
 4 ząbki czosnki
 cukinia
 bakłażan
 10 pieczarek
 5 ziemniaków
 cebula
 imbir
 pasta curry po łyżce czerwonej i zielonej
 curry w proszku,
 4 łyżki pasty pomidorowej
 sól, pieprz

W garnku gotujemy 2 szklanki wody, dodajemy 2 łyżeczki masła klarowanego i wrzucamy najpierw pokrojoną dynię, która w tym towarzystwie jest najtwardsza, więc będzie się długo gotować. Po 10 min  dodajemy pokrojone ziemniaki i bakłażan. Gdy znowu minie 10 min. dorzucamy pokrojoną paprykę i cukinię dusząc dalej 15 min Następnie dorzucamy pieczarki, cebulę, po 10 min dodajemy czosnek, imbir, pasty curry i curry w proszku, czekamy znowu 10 min. Doprawiamy pastą pomidorową, pieprzem i solą i zdejmujemy z ognia. Raczymy się tym wspaniałym eintopf’em, czując błogie ciepło od czubków palców stóp aż do głowy;)

Za oknem wiosna, ale poranki i wieczory bywają zimne. Czym się rozgrzać po powrocie do domu w chłodny marcowy   wieczór? Prawie w każdej kuchni jest mnóstwo wspaniałych rozgrzewających ziół i przypraw. Wystarczy tylko wziąć szczyptę tego, szczyptę tamtego, dolać wody lub innego szlachetnego napoju, zamieszać, podgrzać i … możemy już delektować się, czując jak rozgrzewająca błogość ogarnia nas od stóp do głów.

Gdy jakiś czas temu, dopadło mnie przeziębienie (mimo mojej wzmacniającej odporność, opartej na warzywach diety, no cóż, nie jestem niezniszczalna;)), ktoś z czytelników przypomniał mi o cudownych właściwościach imbiru. Znany i ceniony w starożytnej  medycynie indyjskiej, chińskiej i tybetańskiej i dzisiaj jest niezastąpionym lekiem. Imbir wspomaga trawienie, działa przeciwwymiotnie, przeciwzapalnie, poprawia krążenie.  A ja przekonałam się, że imbir jest świetnym naturalnym lekiem na przeziębienia.

Rozgrzewający napój z imbiru

Potrzebujemy tylko:
Sok z połowy cytryny, 4 plasterki świeżego korzenia imbiru, 2 łyżki miodu, kardamon, goździki, cynamon, ok. 1/2 litr wody

Obrany i pokrojony w plasterki imbir zalewamy wrzątkiem, dodajemy przyprawy: goździki, cynamon i kardamon. Pozostawiamy pod przykryciem, aż lekko przestygnie. Wtedy dodajemy miód i cytrynę. Pijemy póki ciepłe.

I nie straszne nam przedwiosenne chłody;).

Za oknem kolorowy, jesienny świat, jednak trochę jakby smutny. Gdy brakuje słońca, wspominamy letnie, ciepłe dni i mamy ochotę na rozgrzewające, bardziej treściwe potrawy z dodatkiem ziół i przypraw. No cóż, nie można żyć samymi surówkami. Na straganach, w dzień targowy duży wybór jarzyn, trochę mniejszy owoców. Wegetariańska połowa mojej rodziny zmotywowała mnie do bardziej twórczego „mieszania w garach”;). Prowadzenie dwóch kuchni (tzw. „normalnej” i wegetariańskiej) to jednak duże wyzwanie, dlatego moje poszukiwania zaowocowały połączeniem tych dwóch światów;) Ze strzępów wspomnień genialnych, babcinych pierogów z kaszą i soczewicą  powstało nadzienie do pysznych, wegańskich gołąbków.

Gołąbki  z kaszą gryczaną, soczewicą i pieczarkami

główka kapusty włoskiej
szklanka zielonej soczewicy
200g kaszy gryczanej
300g pieczarek
cebula
czosnek
pieprz ziołowy i czarny
sól
oregano
przecier pomidorowy

Soczewicę i kaszę gotujemy do miękkości. Cebulę siekamy i szklimy na odrobinie oleju. Dorzucamy pieczarki pokrojone w kosteczkę. Chwilę dusimy razem i studzimy. Wszystko łączymy, doprawiamy solą i pieprzem, dorzucamy zioła, przeciśnięty przez praskę czosnek i mieszamy. Z kapusty wykrawamy głąb i obgotowujemy chwilę w dużym garnku, aż zmiękną liście. Miękkie liście oddzielamy od kapusty. Z liści odcinamy zgrubienia. Na środek każdego liścia nakładamy łyżką stołową farsz. Boki liścia zaginamy do środka, a następnie zwijamy w ruloniki. Na dnie garnka umieszczamy dwa liście kapusty, a na nich ciasno układamy nasze gołąbki. Zalewamy wodą (tak do ½ garnka). Przykrywamy i  dusimy do miękkości (ok. 1,5 godz. na bardzo małym ogniu).  Pod koniec duszenia podprawiamy danie przecierem pomidorowym a w sezonie świeżymi pomidorami pokrojonymi w kostkę. Zapewniam, że nawet mięsożercy zajadają z e smakiem;)